Szanowni Państwo,
czy poprawna jest konstrukcja: Wybierasz się do Kasi, racja? czy raczej Wybierasz się do Kasi. Racja? (nie chodzi mi o konkretne słowo, można je zamienić na: Hę? Tak? Serio? itd.). A jeśli obie są możliwe, to w jakich przypadkach się je stosuje?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

W miastach na prawach powiatu w wyniku wyborów wyłania się władzę samorządową: prezydenta i radę. Problematyczny jest dla mnie sposób w jaki należy poprawnie określać drugi z tych organów: Rada Miasta czy Rada Miejska? W chwili obecnej obserwuję sporą dowolność w tej sprawie. Podobnie dzieje się z oficjalnym stosowaniem określeń: Urząd Miejski, Urząd Miasta, Rada Osiedla, Rada Osiedlowa (w mowie potocznej spotykam się z obiema formami).

W tekstach staropolskich znajdujemy często literę é. Pamiętam, że na lekcjach języka polskiego zawsze czytało się ją jak współczesne e, często ze szkodą dla rymu. Jak powinno się wymawiać tę literę?
Pozdrawiam,
W.

Czy zdanie Nie jesteś winna temu, że jesteś dla twojego kochanka tym, czym były dla niego te chwile, kiedy, przed śmiercią babki, rozmawiał z nią tak, jak patrzy się na jabłka wiszące zimą na jabłonce? ma sens? Wątpliwości budzi głównie rozmawiał tak, jak patrzy się. Czy można rozmawiać tak jak się patrzy?

Szanowni Państwo,
zwracam się z prośbą o rozstrzygnięcie sporu w kwestii zapisu skrótu dla Kodeksu prawa kanonicznego. Jeden znajomy redaktor optuje tutaj za zapisem KPK (odróżniającym od skrótu dla Kodeksu postępowania karnego), drugi natomiast sugeruje zapis kpkan.
Z wyrazami szacunku
Paulina Piasecka

Witam.
Która forma jest poprawna: „Spoczywaj w pokoju” czy „Spoczywaj w spokoju”?
Pozdrawiam
Maciej Mączyński

Co to takiego jest np. auto salon, sport telegram i temu podobne zestawienia dwóch rzeczowników? Czyżbym nawet w tej chwili nie korespondował z Poradnią Językową, ale z Język Poradnią? Proszę to potępić…

Szanowni Państwo,
jaką funkcję pełni słowo aż we fragmencie wiersza Adama Mickiewicza Pieśń żołnierza?

Wstaję, aż ja w pruskiej ziemi!
Jak tam lepiej leżeć w błocie.
W chłodzie. w głodzie i na słocie,
Ale w Polszcze między swemi!

Czy mamy tu do czynienia z przypadkiem użycia partykuły aż opisanym w SJPD jako „spójnik zestawiający zdania współrzędne z uwydatnieniem niezwykłości treści jednego z nich, nagłej zmiany sytuacji itp.”?

W naszej redakcji wybuchł spór dotyczący pewnego zdania: „Szkoda marnować swoje możliwości” czy „Szkoda marnować swoich możliwości”? Ja uważam, że najważniejsze w tym zdaniu jest marnować (kogo? co?, a więc wg mnie swoje), a szkoda nie ma tu nic do rzeczy. Co innego, gdyby zdanie brzmiało: „Nie szkoda ci marnować swoich możliwości?”. Czy mam rację? Proszę o wyjaśnienie, jakie reguły rządzą związkiem szkoda + bezokolicznik, ale nie na zasadzie „Szkoda gadać” czy „Szkoda iść”, lecz właśnie zdania bardziej rozbudowanego, bo takiego przykładu nie znalazłam w słowniku, a spór stał się naprawdę bardzo gorący.
Renata Rybakiewicz

Witam!
Spotkałem się z kilkoma słowami określającymi potrawę ze świeżego świńskiego mięsa (po uboju): smażonka, świeżonka, świeżynka. Czy te nazwy zależą od regionu, są jeszcze jakieś inne określenia?
Pozdrawiam.